Zachte heelmeesters maken stinkende wonden
|
Beste belegger, Het is een beetje ondergesneeuwd in al het andere nieuwsgeweld van deze week (de stijgende Coronacijfers, de rechtsstaattoets voor de Europese meerjarenbegroting, de Brexit, aantal personen aan de Kerstdis) maar onze Nederlandse minister Koolmees van Sociale Zaken maakte bekend dat de pensioenregels langdurig worden versoepeld. Nee zeg… dat is wat! Echt? Hoewel ik mij hierover enorm kan opwinden, is het natuurlijk geen nieuws. Koolmees heeft de kortingengrens al meerdere keren versoepeld. Vorig jaar juni beloofde hij dat de fondsen die er langdurig slecht voorstonden pas moeten korten als hun dekkingsgraad onder de 100% zakt in plaats van 104,2%. Een paar maanden daarna verlaagde hij die grens naar 90%. Ach ja, 10% meer of minder, wat maakt het uit… Werkgevers, werknemers en de overheid zijn al jaren in onderhandeling (sinds 2014!) omdat de afspraken telkens worden ingehaald door de realiteit. Lees: de alsmaar verder dalende rente. En dat terwijl al de overeengekomen goocheltrucks eigenlijk maar één doel hadden: Het voorkomen van kortingen op de uitkeringen van de gepensioneerden van dat moment. In 2019 kan het echt niet langer en moet er iets gebeuren. Dus wordt een systeem bedacht waarin door jongeren meer beleggingsrisico’s worden genomen dan door ouderen. Zo komt er op papier meer geld in kas en hoeft er niet gekort te worden (-: Alleen jeetje, toen brak de Coronacrisis uit en bleken de dekkingsgraden opnieuw te laag! Nou weetje wat, dan schaffen we de pensioenbelofte af. Vanaf 2026 gaan de pensioenuitkeringen meebewegen met het beleggingsresultaat. Korten zal vanaf dan niet meer de uitzondering zijn, maar de norm worden. En het mooie is, als we dat voor 2026 afspreken, dan hoeven we ons nu niet aan de regels te houden en kunnen kortingen (zo vlak voor de verkiezingen) uitblijven… Wat eens het beste pensioenstelsel van de wereld was, wordt zo door zakkerigheid om zeep geholpen. Wat ben ik blij dat ik niet afhankelijk ben van een Pensioenfonds. Het is nog maar de vraag wat er in 2038 (want dan ben ik 68 jaar) van mijn potje was overgebleven. Nee, ik heb mijn eigen pensioenpot. En die gaat zelfs zo lekker, dat ik bij leven en welzijn nog eerder kan stoppen ook. Zonder gestraft te worden met voortijdige opnameboetes of extra hoge belastingen. Hoe lekker is dat. Klik hier Eveline Vrisekoop |
